چای سیاه و خواص درمانی بی نظیر آن

 

آیا می دانستید مصرف روزانه چای در روز می تواند از بروز حملات قلبی و مغزی جلوگیری کند؟

خواص چای برای درمان و حفظ سلامت بدن

چای سیاه که پراستفاده ترین چای در دنیای غرب است، از برگ سبزچای که بعد از فرآوری آنرا در دمای ۱۲۰۰ درجه من غیرمستقیم  حرارت داده که به رنگ سیاه تغییر می کند ، با این فرآوری رنگ ، طعم و مزه آن تغییر نموده و به یک نوشیدنی گرم و دلپذیر تبدیل  می شود.

اما آیا می دانید همین خواص چای سیاهی که هر روز دم می کنید و نوش جان می کنید دارای فوایدی بسیار زیادی است؟

محتویات چای

برگ چای، دارای کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، پیگمان های فلاونیک، بازهای پوریک، تئوفیلین، ویتامین، کلروفیل، تانن و کافئین است.

چای از تشکیل لخته های خونی در سرخرگ های اصلی جلوگیری می کند. پلاک ها در واقع ترکیبی از چربی خطرناک و کلسترول هستند.محققان هلندی به این نتیجه رسیدند که فالونوئید داخل چای سیاه باعث کاهش LDL – کلسترول بدخون  میشود که میتواند منجر به حملۀ قلبی و مغزی شود. علاوه بر آن، مردهائی که بیش از ۴ فنجان چای سیاه در روز مینوشند، نسبت به مردانی که فقط دو یا سه فنجان چای سیاه در روز مینوشند، به مراتب در معرض خطر کمتری برای سکتۀ مغزی هستند.

هر یک فنجان چای بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم فلاوونوئید دارد. علاوه بر این ها میزان فلاوونوئید موجود در چای سیاه درست به همان اندازه چای سبز است.

پزشکان دانشگاه غرب استرالیا نیز در یک بازبینی جدید یادآور شدند که نوشیدن منظم چای سیاه یا چای سبز می تواند ۱۱ درصد خطر حمله قلبی و بیماری های قلبی را کاهش دهد.

متخصصان تغذیه معتقدند که به لحاظ تحویل آنتی اکسیدان ها، دو فنجان چای معادل پنج نوبت مصرف سبزیجات یا دو عدد سیب حاوی آنتی اکسیدان ها است. مزایای چای به طور چشمگیری به خاطر محتوای فلاوونوئید آن است.

چای سیاه همچنین میتواند باعث جلوگیری از رشد سرطان شود. محققان دانشگاه روتگرز نشان دادند که ترکیبی بنام TF-2 در چای سیاه باعث میشود سلولهای سرطان کولورکتوم (قسمتی از روده) دست به خودکشی بزنند ضمن اینکه این ترکیب تأثیری روی سلولهای سالم ندارد.

چای سیاه میتواند میکروبها از جمله میکروبهائی که باعث اسهال، ذاتالریه، التهاب مثانه، و عفونتهای پوستی میشوند را خنثی کند.

از خواص دیگر چای سیاه کمک به جلوگیری از پوسیدگی دندانها، کاهش میزان کلسترول، تسکین آرتروز ،از بین بردن تبخال و شاید هم کمک به سوختن چربی باشد.

نوشیدن مرتب چای، حافظه را تقویت کرده و راه جدیدی برای پیشگیری و درمان آلزایمر است.

همچنین بخار حاصل ازچای هنگام نوشیدن باعث شستشوی چشم و تقویت چشم میگردد .

خواص درمانی چای

* پیشگیری، تسکین علایم و تسریع بهبود سرماخوردگی و آنفولانزا

* ضد عفونی کننده و پیشگیری از بوی بد دهان

* پیشگیری و کاهش اثرهای دیابت نوع دوم

* حفظ تعادل آب و الکترولیت های بدن

* رفع خستگی و استرس

 

منبع : سایت نمناک

 

 

 

خواص جو

خوردن دانه جو تشنگی را فرو می نشاند. تب را برطرف می کند و به عنوان مقوی و تونیک عمل می کند. و مالت در هضم غذاهای نشاسته ای خیلی کمک می کند و برای کاهش ترشح شیر کاربرد دارد.

جو از نظر طبیعت طبق نظر حکمای سنتی سرد و خشک است و مواد مغذی آن از گندم کمتر است، ولی قابض و خشک کننده است.

غلیان صفرا و خون را تسکین می دهد و تب های گرم و تب های سل را تقلیل می دهد. مضر مثانه است، از این نظر باید با روغن و انسیون خورده شود.

جو زود هضم می شود ، مولد خون صالح است و به اصطلاح خونساز است ولی معده را سست می کند.

طبق گزارش مرکز دانش MNT که انعکاس بخشی از مقالات فواید غذاها را در بر می گیرد، خوردن نصف فنجان جو ۳۲۶ کالری، ۱۱.۵ گرم پروتئین، ۲ گرم چربی، صفر گرم کلسترول، ۶۸ گرم کربوهیدارت و ۱۶ گرم فیبر در رژیم غذایی روزانه را تامین می کند.

آمار جالب این است که مصرف نصف فنجان جو، ۳ درصد از نیازهای کلسیم روزانه، ۱۸درصد از آهن، ۴۰ درصد تیامین، ۲۵ درصد ریبو فلاوین، ۲۱ درصد نیاسین، ۱۵ درصد ویتامین B6 از فولات، ۳۰درصد منیزیم، ۲۵ درصد فسفر، ۱۲ درصد پتاسیم، ۱۷ درصد روی، ۲۳ درصد مس، ۵۰ درصد از سلنیوم و ۹۰ درصد از نیازهای منگنز بدن را بر آورده می کند و همچنین بتا گلوکان که یک نوع فیبر است در جو یافت می شود.

جو ، به نظر می رسد که از چند طریق در کاهش کلسترول مؤثر است. یکی این است که شبیه داروهای شیمیایی ضد کلسترول بازار، در مکانیسم ساخت کلسترول در کبد دخالت کرده و کلسترول را کاهش می دهد. محققان وزارت کشاورزی آمریکا در مرکز تحقیقات مادیسن سه ترکیب جداگانه در جو کشف کرده اند که قابلیت کبد در ساختن کلسترول نوع LDL را مهار می کند.

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مصرف روز افزون غذاهای گیاهی مثل جو خطر ابتلا به چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی و مرگ و میر را کاهش می دهد و وزن را کاهش و موها را سالم و انرژی را افزایش می دهد.

جو برای سرد مزاجان مضر است از این نظر باید با شکر خورده شود.

مواد شیمیایی معروف به مهار کننده های پروتئاز که در دانه های گیاهی از جمله در جو وجود دارند، عوامل موجب سرطان را در بستر روده ها سرکوب می کنند و به این دلیل جو در ردیف مواد ضد سزطان قرار دارد.

مالت جو کمک به هضم غذا می کندو مغذی است و سینه را نرم می کند ، برای معالجه سوء هاضمه تجویز شده است.

ماءالشعیر سرد و تر است. مسکن حدت خون ، صفرا ، اخلاط سوخته و تب ها و امراض گرم است. حرارت باطنی را تسکین می دهد و حرارت کند و عطش مفرط را فرو می نشاند و برای سل، زخم های ریه، ذات الجنب، سردرد گرم و امثال اینها نافع است.

اگر ماءالشعیر با نصف وزن جو آن ، خشخاش کوبیده مخلوط و مانند حریره شود، برای سردرد گرم مفید است و با عناب ، سپستان ، انجیر و پرسیاوشان برای درد سینه و سرفه مجرب است.

شیره جو که آن را کشک الشعیر گویند سرد مایل به خشک است و غلیظ تر از ماءالشعیر است و برای اسهال صفراوی و مزاج های گرم مفید است و غرغره با آن برای ورم گلو و درد گلو نافع است.

سبوس مهم ترین راه درمان طبیعی یبوست به شمار می رود. جلوگیری از یبوست نیز از بروز بواسیر ، التهاب دیورتیکول (کیسه ای مدوربه اشکال و اندازه های مختلف است که در جدار داخلی روده ایجاد می شود)، سرطان کولون، شقاق، فیستول، شکاف بافت معده و عفونت های دستگاه گوارش (که غالباً در میان افراد مسن مشاهده می گردد) پیشگیری می کند.

بر اساس پژوهش های مختلف ، سبوس غنی ترین منبع غذایی فیبر و الیاف گیاهی محسوب می شود. این فیبر و الیاف را که بیشتر مواد سلولزی و همی سلولزی می باشد و مصرف آن موجب افزایش حجم مدفوع می گردد. افزایش حجم مدفوع عامل اساسی مبارزه با یبوست و بیماری کولون و پیدایش سرطان کولون می باشد.

خواص آرد جو

ضماد و آرد جو رادع است، ورم های سخت را تحلیل می برد، دمل های گرم را سر باز می کند و به تنهایی و یا مخلوط با هم وزن آرد جو و تخم پنیرک، برای سل ، ذات الجنب ، ورم های زیر بغل ، سینه ، پستان ، پشت گوش و سایر اعضا مفید است و ضماد آن با ریوند چینی برای ورم هایی که حرارت آنها در کمال حدت نباشد ، بسیار نافع است و با سرکه برای ورم های صفراوی و مخملک مفید است. اگر آرد جو نباشد ، جو مقشر را با آب و یا عصاره برگ های مناسب ساییده و استفاده کنید.

ضماد آرد جو با آب برای نقرس گرم و با آب گشنیز تازه برای تحلیل خنازیر و ورم های گرم سفت و ورم گلو نافع است.

آب پخته جو با سرکه برای جرب و خارش و آب برگ کاهو و نظایر آن برای سردرد ، ورم چشم ، باد سرخ و محکم کردن عضو شکسته نافع است. خوردن آرد جو با شکر غذای خوبی برای اطفال و مسکن عطش و التهاب است.

در آزمایشاتی که انجام دادند به این نتیجه رسیدند که هر چه بیشتر آرد جو را تصفیه کنند، یعنی بیشتر سبوس آن گرفته شود اثر شفابخش آن کمتر می شود. بهترین راه این است که جو با سبوس کامل به صورت آرد یا بلغور جو مصرف شود.

جو سفید کرده که اغلب در فروشگاه ها عرضه می شود، دارای آثار شفابخش کمتری به خصوص در رفع یبوست است. ولی به هر حال جو پوست کنده و بدن سبوس نیز از نظر مبارزه با بیماری های قلبی تا حدودی مفید است.

 مهم ترین خواص نان جو

در صورتی که نان جو کم نمک تهیه شود شامل جلوگیری از تولید چربی های زیان آور در خون، تنظیم فعالیت دستگاه گوارش، تعدیل فشار خون، تحریک انسولین سازی در بدن و کاهش قند خون، پاکسازی دیواره های معده و روده از ذرات آلوده کننده، مقابله با رشد تومور در بدن، جلوگیری از چاقی، حفظ شادابی و زیبایی پوست به علت وجود ویتامینهای گروه ب در آن و تقویت حافظه است.

امروزه جو به دلیل تاثیری که در پیشگیری، کنترل و درمان بیماری های غیر واگیر دارد، به عنوان «اکسیر سلامت» نیز شناخته شده است. کاربرد جو در تهیه سوپ و غذای تکمیلی کودکان نیز بسیار مفید است.

نان جو به دلیل وجود فیبر خود مقدار زیادی از آب بدن را جذب می کند، بنابراین مایعات و آب فراوانی باید نوشیده شود. این نان به دلیل غنی بودن از ویتامین های B به آرامش اعصاب کمک می کند.

نان جو ثقیل الهضم و سنگین است و نفاخ. اگر خمیر آرد جو را بگذارند که ترش شود و در دوغ حل کنند و یک شب بگذارند بماند و بخورند برای تسکین غلیان خون صفراوی ، تشنگی مفرط ، قی صفراوی، تب های گرم ، اسهال صفراوی و خارش بسیار مفید است.

نان جو در ایام روزه داری

نان جو همچنین  به دلیل وجود کربوهیدرات های پیچیده می تواند از بروز گرسنگی در ساعات روزه داری پیشگیری کند. بنابراین مصرف این نان در زمان سحر توصیه می شود.

خواص مهم دیگر نان جو

–  کاهش کلسترول خون

–  جو نرمی استخوان کودکان را از بین می‎برد.

–  جلوگیری  از سفیدشدن مو جلوگیری می‎کند.

–  جو برای کم خونی مفید است.

–  جو نرمی استخوان کودکان را از بین می‎برد.

–  برای رفع منافذ باز پوست و زیباشدن آرد جو را با آب خیار خمیر کرده به صورت ماسک روی صورت بگذارید.

–  برای درمان زخم‎های بدخیم آرد جو را با زرده تخم‎مرغ مخلوط کرده روی زخم بمالید.

–  برای رفع ورم پستان آرد جو را با سرکه خمیر نموده با روغن کرچک خمیر کنید به صورت ضماد بگذارید این ضماد برای ورم چشم و زیر گلو نیز مفید می‎باشد.

–  مداومت در خورن جو و نان آن باعث لاغری می‎شود.

–  برای رفع خارش‎های جلدی پوست آرد جو را در سرکه پخته بر پوست بمالند.

طرز ساخت ماسک جو دو سر

۲ قاشق چای خوری بلغور جو دوسر را با ۲ قاشق چای خوری عسل مخلوط نموده و چند قطره روغن زیتون و مقداری آب تصفیه شده (برای رقیق نمودن آن) را به آن اضافه نمایید.

مخلوط را به مدت ۱۵ دقیقه روی صورت گذاشته و پس از آن با آب سرد بشویید.

ماسک زیبایی جو دو سر روشن کننده و شاداب کننده پوست شماست.

هفته ای یکبار استفاده از این ماسک را به شما توصیه میکنیم.

منبع : نمناک

 

 

پرخاصیت‌ترین غذای دریایی میگو است.

پرخاصیت‌ترین غذای دریایی میگو است

میگو یک غذای دریایی بسیار لذیذ و محبوب است که علاوه بر دارا بودن طعم فوق العاده به عنوان یکی از مواد غذایی پر خاصیت و سالم است که مصرف مداوم آن می تواند به کاهش بیماری های قلبی و خطر ابتلا به بیماری هایی همچون سرطان را کاهش دهد.

پرخاصیت‌ترین غذای دریایی!میگو (Shrimp) از غذاهای دریایی بسیار پرخاصیت بوده، بهبود عملکرد مغز، پیشگیری از آلزایمر، مبارزه با سرطان و بهبود خلق و خو از خواص میگو است.میگو از غذاهای دریایی بسیار پرخاصیت بوده، خواص و فواید مصرف آن نسبت به خواص ماهی بیشتر بوده، از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. میگو بسیار کم کالری بوده و غذایی مفید برای افراد چاق محسوب میشود. پروتئین موجود در میگو ماده اصلی تشکیل دهنده آن بوده، همچنین اسیدهای امگا ۳ موجود در میگو که از نوع اسید های چرب غیر اشباع هستند، برای سلامت بدن و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی در درون بدن بسیار مفید هستند، این نوع اسید های چرب از اجزای ضروری برای غشاء سلول مغز و بافت چشم نیز محسوب می شوند. از دیگر خواص میگو تقویت سیستم دفاعی بدن است. میگو به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد از خطر ابتلا به بیماری برونشیت مزمن و ورم مفاصل پیشگیری می کند. در ادامه این مطلب برخی از خواص درمانی میگو گردآوری شده است.

میگو

میگو گونه‌ای از سخت پوستان آبزی است که در بیشتر آبهای جهان اعم از آب شور و آب شیرین یافت می‌شود. میگو یک منبع غذایی برای موجودات دریایی است. میگو از لذیذترین و مقوی ترین غذاهای دریایی محسوب شده، در کنار انواع ماهی میتواند جایگزین مناسبی برای مصرف گوشت قرمز باشد.

خواص میگو (طبیعت و خواص درمانی)

بر خلاف بیشتر ماهی ها، طبع میگو گرم بوده، خواص درمانی میگو نسبت به سایر آبزیان متفاوت است، برخی از مهمترین خواص میگو برای سلامتی به طور خلاصه عبارتند از:

از مهمترین خواص میگو تاثیر آن بر عملکرد مغز و افزایش قدرت یادگیری است. تحقیقات محققان نشان داده، عادت به مصرف هفتگی میگو و سایر غذاهای دریایی، از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در حقیقت اسیدهای چرب موجود در این ماده غذایی عامل موثری بر کاهش آسیبهای التهابی مغز است.از خواص میگو کمک به کاهش فشار خون است. میگو غذایی مفید برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا بوده، در صورتیکه با روغن و نمک کم طبخ گردد.میگو برای رفع کم خونی مفید بوده، مصرف آن برای زنان باردار مفید است.پروتئین موجود در میگو همانند سایر جانوران دریایی نظیر خواص ماهی تیلاپیا، به دلیل نداشتن بافت هم بند به راحتی هضم می شود و برای گروه هایی از مردم نظیر افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند این غذا گزینه مناسبی است .میگو سرشار از ویتامینهای گروه ب میباشد، از این رو مصرف آن برای درمان افسردگی و بهبود حالات روحی بسیار مفید است.مصرف میگو به دلیل املاح موجود در آن به ویژه سلنیوم در پیشگیری از بروز سرطان موثر است.یکی دیگر از آنتی اکسیدان های مهم موجود در میگو، آساتکسانتین نامیده می شود که رنگدانه رنگ اولیه در میگو را فراهم می کند و نشان داده شده است که به کاهش التهاب که عامل مهمی از پیری و بیماری است، کمک می کند.از دیگر خواص میگو کمک به بهبود و عملکرد بهتر غده تیروئید می باشد.

ارزش غذایی میگو

میگو منبع غنی از پروتئین و اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ ضروری برای بدن است. املاح و ویتامینهای موجود در این ماده غذایی مفید شامل عناصر معدنی سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و نیز ویتامین‌هایی مانند ویتامین د،و ویتامین های گروه ب میباشد. جالب است بدانید کلسیم، آهن، روی، منیزیم و فسفر میگو نسبت به سایر آبریان بیشتر است و از این رو ارزش تغذیه ای آن بسیار بیشتر ارزیابی شده است.جدول ارزش غذایی میگو

مواد و محتویات مقدار در ۱۰۰ گرم آب ۷۷ میلی گرم پروتئین ۱/۱۸ گرم چربی ۸ کلسترول ۱۶۳ میلی گرم قند ۹۱ میلی گرم انرژی ۹۹ کالری آهن ۱۹ درصد سلنیوم ۶۴ درصد ویتامین ب ۱۲ ۷۵ درصد فسفر ۵۰ درصد مس و ید ۳۰ درصد

عوارض میگو (توصیه های پزشکی و موارد احتیاطی منع مصرف)

توصیه می شود، بیمارانی که کلسترول بالایی دارند و یا تحت کنترل دارویی هستند، از زیاده روی در مصرف میگو پرهیز کنند.میگو دارای موادی به نام پورین است که می‌توانند در بدن به اسیداوریک تبدیل شوند. به همین دلیل بهتر است بیماران کلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود کنند یا از مصرف آن خودداری نمایند.مشاهده شده است، برخی از افراد واکنش های خفیف آلرژیک نسبت به میگو دارند که ممکن است به صورت گرفتگی بینی، خارش پوست، سوزش دهان، درد شکم و حالت تهوع بروز کند.لازم به ذکر است میگو به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیراشباع، خیلی زود فاسد می‌شود و چون سیستم گوارشی میگو در ناحیه سر قرار دارد، فساد از ناحیه اتصال سر به بدن است. بنابراین هنگام تهیه آن از محلهای مطمئن خریداری نمایید.

منبع/ستاره